autorka: Magdalena Kamanin

“(…) żeby zacząć pracować na własną rękę, trzeba było wyjechać. Zrobić tak trudno w swoim życiu, żeby móc zacząć od zera.”

To słowa Marcina Marca, w którym przez wiele lat pracy w państwowych teatrach lalkowych kiełkowała myśl o niezależności. Myśl ryzykowna, bo idące za nią konsekwencje były jasne – brak stałej posady, pensji, poczucia bezpieczeństwa, czy ciepła, które się z tym wiąże.

Jednak Marcin zaryzykował i dzięki swojej odwadze jest w miejscu, o dotarciu do którego marzy wielu młodych i początkujących aktorów. Marzec jest dziś, jak sam o sobie mówi, aktorem-solistą, wrednym szefem dla siebie samego i mimo pełnienia wielu funkcji – takich jak chociażby reżyserowanie spektakli, granie w nich, zarządzanie firmą – bawi się swoją pracą! Uważa to za jedną z największym wartości: pozwolenie sobie na bawienie się tym, co kocha i co jednocześnie pozwala mu się utrzymać.

Do szkoły aktorskiej trafił przypadkowo. Jako dziecko z powodzeniem występował na konkursach recytatorskich. Zawsze mierzył wysoko. Wiedział, że chce robić w życiu coś ponadprzeciętnego i prestiżowego. A tym był dla niego zawód aktora. Do wrocławskiej PWST dostał się za pierwszym razem. Od razu też poczuł, że wydział lalkarski (mimo że wcześniej o lalkach czy marionetkach niewiele wiedział) jest kierunkiem dla niego.

Najważniejszym, czym Marcin Marzec kieruje się w życiu, to myśl o tym, abynigdy nie zatracić w sobie wewnętrznego dziecka. Niezależnie od wieku, jeśli posiadamy w sobie dziecięcą radość i z takiej perspektywy odbieramy rzeczywistość, to nigdy się tak naprawdę nie zestarzejemy. Tę maksymę stosuje nie tylko w życiu, ale też (a może przede wszystkim) w pracy. I to widać! Podczas spektaklu Marzec zaprzyjaźnia się z widzem, zjednuje ku sobie młodszych, jak i starszych odbiorców. Marcin Marzec posiada tę niezwykłą cechę, że grając na scenie potrafi słuchać widzów, którzy dzięki temu mogą poczuć się wyjątkowo. Jest czujny, spontaniczny, niekiedy można odnieść wrażenie, że jego spektakle są improwizowane. Ale nic bardziej mylnego. Marzec jest profesjonalistą i, jak sam wielokrotnie wspomina, improwizacja może zaistnieć jedynie wtedy, gdy perfekcyjnie opanuje się znajomość scenariusza.

Sytuacja związana z pandemią nie osłabiła jego zapału, przeciwnie, zaczął dostrzegać plusy pracy online. Dzięki nagrywaniu swoich spektakli jest w stanie je analizować, dostrzegać nowe treści. A jednocześnie ma świadomość jak wielką wartością sentymentalną będą w przyszłości te materiały.

Marcin Marzec jest bohaterem pierwszego odcinka podcastu Ósma / szesnasta prowadzonego przez Magdalenę Kamanin i Natalię Jaz Jażdżewską. Premiera 23 kwietnia 2021